Kentañ Sul ar C’horaiz

Ex more docti mýstico
servémus hoc ieiúnium,
deno diérum círculo
ducto quater notíssimo.

Lex et prophétæ prímitus
hanc prætulérunt, póstmodum
Christus sacrávit, ómnium
rex atque factor témporum.

Utámur ergo párcius
verbis, cibis et pótibus,
somno, iocis et árctius
perstémus in custódia.

Vitémus autem péssima
quæ súbruunt mentes vagas,
nullúmque demus cállido
hosti locum tyránnidis.

Dicámus omnes cérnui,

Clamémus adque singuli,

Plorémus ante Iúdicem,

Flectámus iram víndicem.

Nostris malis offéndimus
Tuam, Deus, cleméntiam :
Effúnde nobis désuper,
Remíssor, indulgéntiam.

Meménto quod sumus tui,
Licet cadúci, plásmatis :
Ne des honórem nóminis
Tui, precámur, álteri.

Laxa malum, quod fécimus,
Auge bonum, quod póscimus :
Placére quo tandem tibi
Possímus hic, et pérpetim.

Præsta, Beáta Trínitas,
concéde, simplex Unitas,
ut fructuósa sint tuis
jejuniorum múnera.

Amen.

Diouzh boaz kevrinek desket dimp
d’an diouer boued e kendalc’himp,
pevar a zegad devezhioù
renet hervez an hengounioù.

Al lezenn hag ar brofeded
an dra-se o deus degaset,
Jezuz da c’houde o sakras
Eñ mestr an amzer a grouas.

Implijomp ‘ta gant muioc’h erbed
ar gomz, an evaj hag ar boued,
ar c’housket, ar c’hoarellerez;
ha startoc’h chomomp war evezh.

Argasomp mat ar pec’hed vil
a c’hronn ar spered distabil,
ha lec’h ebet na ginnigomp
d’an enebour turant ennomp.

Ni hoc’h asped, o Treinded sakr,
ni a gement a zo fallakr,
da reiñ d’hon eneoù direizh
adsav ha nerzh dre ar c’horaiz.

Amen.