r stumm goude-senedel (« Ordinal »): « 34vet Sul an amzer ordinal – Gouel Meur ar C’hrist Roue an Hollved », gant an tamm Aviel da heul amañ. Stumm « dreistordinal »: « Dominica Vigesima Quarta et Ultima post Pentecosten » (Pevare Sul war nugent goude ar Sul-Gwenn hag an hini diwezhañ), a gavot pezhioù anezhi da heul, pezhioù sonerezh pergen diouzh an doare gregorian bet pleustret adarre en Iliz roman diwar c’houlenn ar pab sant Pius X. An daou stumm-se a zo anezho hervez lid roman an Iliz katolik a vez lidet gantañ an oferennoù santel e Breizh hag hervez ma vo dibabet gant ar beleg pe ar stumm diouzh al lid anvet « Sant Pius V », pe an hini bet ijinet e-doug ar sened meur anvet « Vatikan II ». En daou stumm-se e rank ar sonerezh gregorian bezañ gourfouezus: « Gant ar sonerezh sakr, dre vezañ unanet start gant al liderezh hag e destennoù, e rank bezañ ar perzhioù-mañ: santelezh, arz gwirion hag hollvezadegiezh » (Kardinal Sarto, Pab Pius X goude-se).
Voici quelques pièces pouvant nous introduire à la sainte Liturgie catholique de ce Dimanche, selon le rite romain adopté en Bretagne. Cette Liturgie existe actuellement sous deux formes: l’une se nomme « Forme ordinaire », d’après la réforme conciliaire qui intitule ce Dimanche « 34e Dimanche du temps ordinaire – Solennité du Christ-Roi », dont le passage d’Évangile qui suit en langue bretonne. Vous trouverez ensuite quelques pièces pour l’autre forme liturgique, dite « Forme extraordinaire« , qui formule ce Dimanche ainsi: « Dominica Vigesima Quarta et Ultima post Pentecosten« , selon le rite d’avant le Concile Vatican II. Dans les deux formes, le chant grégorien doit être prépondérant: «La musique sacrée, par son étroite union avec la liturgie et avec le texte liturgique, doit posséder au plus haut degré ces vertus: sainteté, vérité de l’art et universalité » (Cardinal Sarto, futur Pie X).
Stumm goude-senedel – bloavezh A:
eus an Aviel santel hervez sant Vazhev
zezañ a ray war dron e c’hloar hag e tispartio an dud an eil diouzh egile.
Jezuz a gomze d’e ziskibion eus e zistro: «Pa zeuio Mab an Den en e c’hloar hag e holl Aeled gantañ, neuze ec’h azezo war e dron a glod, hag e vo bodet an holl bobloù dirazañ, hag e tispartio an eil re diouzh ar re all, evel ma tisparti ar mesaer an dañvadezed diouzh ar bouc’hed. Hag e lakaio an dañvadezed en tu dehou dezhañ hag ar bouc’hed en tu kleiz.
«Neuze e lavaro ar Roue d’ar re a vo en tu dehou dezhañ: Deuit, c’hwi ar re venniget gant va Zad. Perc’hennit da hêrezh ar Rouantelezh a zo bet aozet evidoc’h abaoe diazezadenn ar bed. Rak naon am eus bet ha roet hoc’h eus din da zebriñ; sec’hed am eus bet ha roet hoc’h eus din da evañ; estren e oan ha va degemeret hoc’h eus; en noazh, ha va gwisket hoc’h eus; klañv, ha deuet oc’h d’am gwelout; en toull-barr, ha deuet oc’h betek ennon.
An dud reizh a responto neuze dezhañ: Aotrou, pegoulz hon eus da welet naon dit, ha roet dit da zebriñ? sec’hed dit, ha roet dit da evañ? Pegoulz hon eus da welet estren ha da zegemeret? en noazh, ha da wisket? Pegoulz hon eus da welet klañv pe en toull-barr, hag ez omp deuet betek ennout?
Hag e responto ar Roue dezho: E gwirionez me lavar deoc’h, e kement ha m’hoc’h eus graet se da unan eus ar re vihanañ eus va breudeur, eo din-me va-unan hoc’h eus en graet. Neuze ivez e lavaro d’ar re a vezo a gleiz dezhañ: It pell diouzhin, tud villiget, d’an tan peurbadel a zo bet aozet evit an Diaoul hag e aeled. Rak naon am eus bet, ha n’hoc’h eus ket roet din da zebriñ; sec’hed am eus bet, ha n’hoc’h eus ket roet din da evañ; estren e oan, ha n’hoc’h eus ket va degemeret; en noazh, ha n’hoc’h eus ket va gwisket; klañv hag er prizon, ha n’oc’h ket deuet d’am gwelout. Neuze int ivez a lavaro dezhañ: Aotrou, pegoulz hon eus da welet naon pe sec’hed dit, pe estren, pe en noazh, pe glañv, pe er prizon, ha n’hon eus ket da sikouret?
Hag e responto dezho: E gwirionez me lavar deoc’h, e kement ha n’hoc’h eus ket en graet da unan eus ar re vihanañ-se, eo din-me kennebeut-all n’hoc’h eus ket en graet. Ha mont a raio ar re-mañ d’ar c’hastiz peurbadel, hag ar re reizh d’ar vuhez peurbadel.»
tumm raksenedel
Forme anteconciliaire
*
* Dominica Vigesima Quarta et Ultima post Pentecosten *
*
Digoradur
evel d’ar 23 Sul
Yeremias 29,11-12&14.
Dicit Dóminus : Ego cógito cogitatiónes pacis, et non afflictiónis: in vocábitis me, et ego exáudiam vos: et redúcam captivitátem vestram de cunctis locis.
Salm 84,2 / Benedixísti, Dómine, terram tuam : avertísti captivitátem Iacob.
S. / Neuze, p’am galvot ha pa zeuiot d’am fediñ, e selaouin ac’hanoc’h, ho tegas a rin en-dro el lec’h m’am boa hoc’h harluet dioutañ.
*
*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*
*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*